Και σε άλλα μέρη της Παλαιάς και της Νέας γραφής βλέπουμε ότι ο Σατανάς κατά άδεια ή κατά παραχώρηση Θεού, επιφορτίζει τους ανθρώπους με ασθένειες. Οι πληγές του δικαίου Ιώβ και ο υπό του πονηρού πνεύματος πνιγμός του Σαούλ καθαρά τούτο μαρτυρούσαν. Η ιστορία όμως του σημερινού ευαγγελίου αυτό το δειευκρινίζει, ώστε κανείς των πιστών να μην έχει καμμία αμφιβολία. Η ιστορία είναι απλή, περιεστατωμένη και δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ερμηνεία. Όπως όμως το μύρο, όσο ψηλαφάται και τρίβεται, τόσο ευωδιάζει, έτσι και του Θεού τα λόγια, όσο μελετώνται και διερμηνεύονται τόσο φωτίζουν και ωφελούν.
῏Ην δὲ διδάσκων ἐν μιᾷ τῶν συναγωγῶν ἐν τοῖς σάββασι.
Οι Ιουδαίοι το Σάββατο κάθε εβδομάδας συγκεντρωνόντουσαν στις συναγωγές τους και διαβάζανε την θεία Γραφή. Την επεξηγούσαν δε και την ερμήνευαν οι σοφοί και διδάσκαλοι αυτών. Σε μία λοιπόν αυτών των συναγωγών ελθών ο Ιησούς Χριστός, Σάββατο, εδίδασκε ερμηνεύοντας της Αγίας Γραφής τα λόγια και εξηγώντας το μυστήριο της εαυτού εναθρωπήσεως.
καὶ ἰδοὺ γυνὴ ἦν πνεῦμα ἔχουσα ἀσθενείας ἔτη δέκα καὶ ὀκτώ, καὶ ἦν συγκύπτουσα καὶ μὴ δυναμένη ἀνακῦψαι εἰς τὸ παντελές.
Η ασθενούσα ήταν γυναίκα, εβραικής καταγωγής, ως εκ του Αβραάμ καταγομένη, έτσι ώς πιστή ήρθε το Σάββατο στην συναγωγή να ακούσει τις θείες Γραφές, ανάγνωση και ερμηνεία. Δεν είπε για αυτήν ο ευαγγελιστής Λουκάς ότι ήταν ασθενής ή ότι είναι ασθενής, αλλά ότι είχε "πνεύμα ασθενείας", για να φανερώσει ότι πνεύμα πονηρό, δηλαδή ο Σατανάς βασάνιζε αυτή διά αυτής της ασθένειας "δέκα και οχτώ έτη". Και ο "πισθότονος" μεν ανίατος ονομάζεται η ασθένεια, η αναστρέφουσα το κεφάλη του ανθρώπου εις τα πίσω αυτού μέρη. Αυτής δε της γυναίκας "εμπροσθότονον" πρέπει να ονομάσει κανείς την ασθένειά της αφού αυτή είναι κυρτωμένη προς τα εμπρός και κάτω, ώστε δεν μπορούσε να υψώσει το κεφάλη της και να δει πρός τον ουρανό. Τύπος αυτή (η αρρώστια), όλων των ανθρώπων (συνεργεία διαβόλου) προσηλωμένου στα γήινα και φθαρτά και μάταια και ποτέ να μην ανυψώνει τα μάτια του στον ουρανό, μηδέ να ναλογίζεται τον Θεό την κρίση και τη μέλλουσα ζωή.
ἰδὼν δὲ αὐτὴν ὁ ᾿Ιησοῦς προσεφώνησε καὶ εἶπεν αὐτῇ· γύναι, ἀπολέλυσαι τῆς ἀσθενείας σου·καὶ ἐπέθηκεν αὐτῇ τὰς χεῖρας· καὶ παραχρῆμα ἀνωρθώθη καὶ ἐδόξαζε τὸν Θεόν.
ο Σωτήρας μόνος, όταν την είδε έτσι να πάσχει την λυπήθηκε και φωνάζοντάς τη και λέγοντας το "απολέλυσαι", την γιατρευσε από την ασθένειά της. Επειδή η ασθένεια της δεν ήταν ασθένεια φυσική όπως η λέπρα, η τύφλότητα, η κώφωση ή η παράλυση, αλλά ήταν δεσμός του Σατανά για αυτό και είπε το "απολέλυσαι της ασθενειάς σου", λύθηκες δηλαδή από τα δεσμά του Σατανά. Έβαλε δε τα άγια χέρια Του πάνω της για να δείξει όχι μόνο το παντοδύναμο των λόγων Του αλλά και την θαυματουργική χάρη των χεριών Του. Αμέσως δε αυτή δόξασε τον Θεόν και ευεργέτη της και Δεσπότη.
ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἀρχισυνάγωγος, ἀγανακτῶν ὅτι τῷ σαββάτῳ ἐθεράπευσεν ὁ ᾿Ιησοῦς, ἔλεγε τῷ ὄχλῳ· ἓξ ἡμέραι εἰσὶν ἐν αἷς δεῖ ἐργάζεσθαι· ἐν ταύταις οὖν ἐρχόμενοι θεραπεύεσθε, καὶ μὴ τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου.
Ο φθόνος και όχι ο ζήλος για τον νόμο, εξήγειρε τον προεστώτα της συναγωγής σε θυμό και αγανάκτηση. Διότι ο νόμος του Θεού έλεγε αργία σε όλες τις χειρωνακτικές εργασίες την ημέρα του Σαββάτου. Σημείωσαι δε εδώ πρώτα ότι σαν υποκριτής σκεπάζει την ζήλια και το φθόνω αυτού με τον ζήλο για το νόμο. Και όσο πιο φθονερός είναι τόσο πιο ζηλοτικός εμφανίζεται. Και στα χείλια (λόγια) υπερασπίζεται του Θεού τον νόμο, στη δε καρδιά του κατακρίνει το θαύμα και τον θαυματουργόν. Και έξωθεν φαίνεται ζηλωτής και δίκαιος, μέσα δε είναι γεμάτος φθόνο και αδικία. Δεύτερον παρατήρησε την δειλία του και την πονηριά. Δεν τολμά να κατακρίνει ευθέως το θαύμα, ούτε να κατηγορήσει τον Ιησούν για κάτι ευθέως, κατά πρόσωπο, αλλά σταμένος προς τον λαό διευθύνει τον λόγο.
ἀπεκρίθη οὖν αὐτῷ ὁ Κύριος καὶ εἶπεν· ὑποκριτά, ἕκαστος ὑμῶν τῷ σαββάτῳ οὐ λύει τὸν βοῦν αὐτοῦ ἢ τὸν ὄνον ἀπὸ τῆς φάτνης καὶ ἀπαγαγὼν ποτίζει; ταύτην δέ, θυγατέρα ᾿Αβραὰμ οὖσαν, ἣν ἔδησεν ὁ σατανᾶς ἰδοὺ δέκα καὶ ὀκτὼ ἔτη, οὐκ ἔδει λυθῆναι ἀπὸ τοῦ δεσμοῦ τούτου τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου;
"Υποκριτή", το Σάββατο λύνεται από την φάτνη το ζώο το άλογον (χωρίς λογική) και το φέρνουν να πιει νερό και αυτό δεν εμποδίζεται από τον νόμο. Και εσύ για αυτήν την γυναίκα, όπου είναι λογικό όν και του Αβραάμ κόρη, καταγομένη από αυτόυ το γένος κατακρίνεις ως παράνομο την λύση αυτής της πολυχρονους ασθένειας που είχε, του 18ετή δεσμού του Σατανά, και γι αυτό παραγγέλνεις και διδάσκεις τον λαό να μήν θεραπεύουν τις ασθένειές τους την ημέρα του Σαββάτου; Σημείωσε εδώ ότι την είπε κόρη του Αβραάμ όχι για την καταγωγή της, αλλά για την ορθή πίστη της, φοβούμενη τον Θεόν και αυτώ μόνο λατρεύουσα. Για αυτό πρέπον και νόμιμο ήταν η λύση των δεσμών που τις είχε επιβάλλει ο Σατανάς.
καὶ ταῦτα λέγοντος αὐτοῦ κατῃσχύνοντο πάντες οἱ ἀντικείμενοι αὐτῷ, καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἔχαιρεν ἐπὶ πᾶσι τοῖς ἐνδόξοις τοῖς γινομένοις ὑπ᾿ αὐτοῦ.
Αφού είπε αυτά ο Ιησούς τους μεν φθονερούς περιεκάλυψε ντροπή και αισχύνη και μή έχοντας τι να πούνε και να αντιτάξουν σε αυτά αποστομώθηκαν και σιώπησαν. Το πλήθος δε που ήταν καθαρό από τον φθόνο του αρχισυναγωγού, δεν πρόσεξε την παραλογία του, αλλά χαίροταν για τα ένδοξα και υπέρλαμπρα θαυμάσια τα υπό του Ιησού Χριστού γινόμενα.